Çilek Kız Müzikali

Duru, tiyatroyu sinemadan daha çok seviyor. Ben de dün gittiğimiz Çilek Kız Müzikali'nden sonra tiyatronun Duru gibi beş altı yaş çocukları için daha etkileyici olduğunu düşünmeye başladım. Çünkü oyuncularla iletişim kurabiliyorlar.

Artık her mahallenin alışveriş merkezi var neredeyse. Bizim mahallemize de Kozzy açıldı. Neyseki bu alışveriş merkezinde güzel bir sinemanın yanında bir sergi salonu ve bir de tiyatro salonu yapmayı akıl etmişler. Kozzy'de her cumartesi 11.00 ve 13.00'te ücretsiz Çilek Kız Müzikali'nin ilanını görünce tam Duru'ya göre diye düşündüm. Ne de olsa pembe saçlı bir kız... Meğerse dün oyunun Kozzy'deki son günüymüş. Kaçırmadık diye sevinirken tiyatronun ücretsiz değil, sinemanın iki katı kişi başı 20 TL olduğunu görünce biraz pahalı buldum tabi. Üstelik çocuk tiyatrosu olduğu için 7 yaş altı farketmiyordu. Neyseki Duru ile ikimizdik. Ailecek gelsek yanmıştık. Ben bu ücretsizi de nereden çıkardım diye düşünüp ilana tekrar baktım. Meğerse Çilek Kız Müzikali'nin CD'si ücretsizmiş.

Oyun, Çilek Kız ve arkadaşlarının pasta yarışmasına katılmasını  konu alıyordu. Çilek Kız yakın arkadaşları ile birlikte çok güzel bir pasta yapıyordu. Amaçları da pasta yarışmasının büyük ödülünü alıp hayvan dostlarına barınak yapmaktı. Ancak yarışmaya katılan iki kişi daha vardı. Onlar da Çilek Kız'ın pastasının daha güzel olduğunu farkedip onun tarifini ele geçirmeye çalışıyorlardı... Oyun iki perdeydi. Arada Duru sinemadan kalma bir alışkanlıkla patlamış mısır istedi. Ancak oyuncuların dikkatini dağıtacağını söyleyip çıkışta almaya söz verdim.
Sonu malum... Bu sırada Duru her bir engelde Çilek Kız kazanamayacak mı diye sorup üzüldü. Ben de üzülmesine dayanamayıp annelik içgüdüsüyle merak etme kazanacak deyip sonunu söyledim. İyi mi ettim bilmiyorum.

Çıkışta dekorların önünde fotoğraf çektik. Ben bir de Duru'yu kulise sokayım oyuncuları yakından görsün istedim. Kulise girebilir miyiz diye sorduğumuzda aldığımız cevap karşısında çok memnun oldum. Oyuncular zaten dışarıda çocukları bekliyormuş. Hemen koştuk. Duru benim ısrarımla önce çekingen bir şekilde oyuncuları tebrik etti. Sonra kötü karakterlerle kimin pastası daha güzeldi sohbeti yaptı. Ardından Çilek Kız'ın arkadaşlarından biri Duru'ya ben seni gördüm, bize el salladın deyince Duru zevkten dört köşe oldu.

Oyuncuların hepsi çok gençti ve sanki ilk kez oyun sergiliyormuş gibi heyecanlıydılar. ( İtiraf etmeliyim ki anne olarak Duru'nun da ileride böyle bir oyunda oynayabileceği hayalini kurdum!) Çocuklarla bıkıp usanmadan resim çektirdiler. Duru'nun istemeyerek ayrıldığını görünce 13.00'tekini de mi seyretsek diye bir aklımdan geçirdim. Sonra fazla geleceğini düşünüp oyunun kasım ayında da Kozzy'de oynayıp oynamayacağını sordum. Ama yoktu.

Oyun, İstanbul Çocuk Sanat tarafından hazırlanmış. Sayfasına baktım ama Çilek Kız'ın kasım ayında nerede oynayacağı henüz yazmıyordu. Bu arada başka oyunlar da sergiliyorlarmış, onları gördüm. Bir iki tanesini gözüme kestirdim. Bence gitmeye değer...