Yüzme macerası devam ediyor...

Keyifli bir beş günün ardından Duru yüzmeye gitme konusunda birden isteksiz davranmaya başladı. Havaların biraz serinleyip havuzun soğumasından mı yoksa her gün yüzmeye çabalamak zor mu geldi bilmiyorum. Ama anne olarak Duru ile tecrübelerimden öğrendiğim, çocuğum istemiyor deyip pes etmemek gerektiğidir.

Duru altıncı günün sabahında yüzmeye gitmek istemiyorum deyince daha önce yaptığım hatalardan aldığım dersler geldi aklıma. Bunlardan birincisi çocuğunuz sizin enerjinizi alıyor. Bu yüzden hemen kendime çeki düzen verip gitmek için özenle hazırlandım. Ardından tatlı prensesimin de soğuk suda titrediği halde devam etmek istemesi için sağlam bir neden bulmaya çalıştım. Ve tabii ki bu neden, büyümek arzusundan başka bir şey olamazdı. Hemen aklıma bu yaz Ayvalık’ta denizde büyük çocukların favorisi olan duba geldi. “Durucuğum, yüzmeyi öğrenince sen de dubaya gidip suya atlayabileceksin.” Hatta biraz da hırslandırayım dedim. “Onlar çivileme atlıyorlar ama sen hem çivileme hem de balıklama atlayabileceksin.” İki gündür yüzmeye giderken Durucuğumun mavi-yeşil gözleri tekrar ışıl ışıl bakıyor.

Bakalım bu taktikle önümüzdeki haftayı atlatıp sezonu kapatabilecek miyiz?